Total Protezlerde Diş Dizimi
Total protezlerde diş dizimini etkileyen dört ana faktör bulunur. Bunlar: rezidüel kretlerin yatay ilişkisi, rezidüzel kretler arası mesafe, estetik gereksinimler ve oklüzyondur. Bu ana faktörlerin yanında göz önünde bulundurulması gereken faktörler ise proteze gelen kuvvetler, kuvvetlerin yönü, rezidüel kretin durumu, maksillo- mandibular çene ilişkileri, alt çenenin fonksiyonel ve parafonksiyonel hareketleri ve estetik gereksinimlerdir. Faktörlere dikkat edilmesi ile birlikte hastanın istekleri göz önünde bulundurularak bu doğrultuda hareket edilmelidir.
Ön dişlere baktığımızda insiziv papil, orta palatal sutur ve kanin çizgileri kullanılan anatomik yapılardır. Dişlerin diziminde 0.5- 1.0 mm örtülü kapanış( vertikal overlap/ overbite), 1-2 mm ileri itim( vertikal overlap/ overbite) verilmelidir. Üst ön dişlerin diziminde dizim kavis şeklinde olmalı, dental orta hat ile yüz orta hattı çakışmalı, dişlerin labial yüzeyleri mum duvarın dış yüzeyi ile çakışmalı, dudaklar ve dil hareketleri ile uyumlu konumda olmalıdır. Vestibül yüzleri mum duvarın ön yüzü ile aynı hizada olmalıdır. Alt ön dişlerin diziminde ise dişler alveol kretin tam üzerine dizilmeli, insizal kenarlar aynı seviyede olmalı, labial yüzeyler dudak iç eğimine hafifçe temas ederek dudağın konveks şeklini korumalıdır. Alt ön dişlerin biraz kret dışına taşması mümkündür ancak vestibül yüzleri sulkusun en derininden çıkan diki geçmemelidir.
Papil kanin dişlerinin tepelerini birleştiren çizgi üzerinde bulunur. Papil alveol rezorbsiyonu sonucu öne ve yukarı yer değiştirir. Referans olarak kullanıldığında orta keserlerin labial yüzeyleri 6-7 mm önünde konumlanmalıdır. Kesici dişler papil üzerine dizilirse yetersiz dudak desteği, posterior diş diziminde problem, tüm dişlerin daha geride dizilmesi, dilin hareket alanının daralması gibi problemler oluşur.
Posterior dişlerde önce alt sonra üst dişler dizilir. Alt okluzal düzlemin yüksekliği retromolar pad kabarıklığını aşmamalıdır. Alt azı dişlerinin bukkal tüberkülleri ve antero-posterior santral olukları alveol kretinin tam ortasından geçen çizgi üzerinde olmalıdır. Alt molar dişlerin bukkal tüberkülleri hem kretler arası hat üzerinde olmalı hem de üst molar dişin santral fossasına oturmalıdır. Posterior dişler spee ve Wilson ilkelerine uygun dizilmelidir.
Cam temasına yalnızca üst dişler için bakılır. Cam temasındaki dişler: santral, kanin, 1. Premolar bukkal tüberkül, 2. Premolar iki tüberkül, 1. molar meziopalatinal tüberküldür.
İntroalveoler hattın okluzyon düzlemi ile yaptığı açı 80 dereceden küçük ise çarpraz kapanış şeklinde diş dizimi yapılmalıdır. Çarpraz kapanışın dezavantajları: üst posterior bölgede daha az yanak desteği( protez stabilitesinde azalma), dil boşluğunun daralması( dil ısırma) gibi problemlerdir.
EtkinKampüs, üniversite öğrencilerine yönelik düzenlediği etkinliklerle sadece akademik değil, aynı zamanda mesleki ve kişisel gelişimlerine katkı sağlıyor. Etkin Kampüs’ün öğrencilere sunduğu fırsatlar, onların alanlarındaki potansiyelini en üst düzeye çıkarmalarına yardımcı oluyor.
Etkinliklere ulaşmak için tıklayın.
Kampüs temsilciliği hakkında detaylı bilgiye erişmek için tıklayın.
YAZAR:
Serenay Yılmaz
Dokuz Eylül Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi 2. Sınıf
